زندگینامه

بانو گل اندام هاشم پور در خانواده‌ای پرجمعیت در تاریخ ۱۳۲۹/۶/۱۸ در تهران به دنیا آمد. پدرش اسماعیل نام داشت و نظامی بود و لذا خانواده ایشان با نظم در بستر مادری دلسوز به نام مادر پرورش یافته بودند. در این میان بانو گل اندام در بین دو خواهر و چهار برادر دیگر خود رشد یافت. تا آنکه پس از وفات پدر، ایشان که فوق دیپلم آموزگاری بودند و از کمی پیش‌تر به شغل مقدس دبیری روی آورده بودند با آقای محمود افتخاری ازدواج کردند. محمد افتخاری که از پیش از انقلاب اسلامی ایران به خراسان انتقال یافته بود، کارمند وزارت کشاورزی آن زمان بود و در مناطق محروم خراسان به زارعان خردی که تازه سعی در استفاده از زمین‌های خود که در طرح اصلاحات ارضی به آنان داده شده بود خدمت رسانی می‌کردند. لذا در این خدمت رسانی کشاورزان به تولید مستمر دست می‌یافتند و این تمکن ناچیز اقتصادی به آنان کمک می‌کرد تا زمین‌های را نفروشند و از روستاها به سمت شهر‌ها مهاجرت نکنند. لذا پس از ازدواج بانو گل اندام به استان خراسان نقل مکان کرد و در آنجا صاحب دو فرزند پسر گشت. فرزندان ایشان بعد از انقلاب اسلامی در سال‌های ۶۱ و ۶۳ به ترتیب با نام‌های آرمین و علی به دنیا آمدند. ایشان سالیان سال در غربت و تنهایی و با شغل مقدس معلمی، هم دلسوزانه در تربیت و پرورش فرزندان خود و هم تربیت فرزندان دیگر مردمان مشغول مجاهدت مادرانه و پیامبری در نقش معلمی بودند. سال‌ها گذشت و فرزندان او به سن نوجوانی رسیدند و با بازنشستگی محمود از وزارت جهاد کشاورزی، خانواده بانو گل اندام به سمت زادگاه مادری ایشان یعنی تهران مهاجرت کردند. با بی‌مهری مسئولین آن زمان در اداره آموزش و پرورش، ایشان از شغل معلمی استعفا دادند و خود را بازخرید کردند. از دلایل دیگر استعفای ایشان این بود که کار پدر و مادر همزمان باعث ایجاد کمبود و کاستی در تربیت کودکان خود ایشان نشود و مسئولیت الهی خویش را بتواند به بهترین نحو ایفا نماید و همچنین کار مشترک دو فرد در یک خانواده موجب ایجاد تبعیض و ظلم به خانواده‌های دیگری که در شرایط سخت اقتصادی هیچ کدام از والدین شغل مناسبی بر تامین خانواده خود ندارند نشود و نان آن‌ها را به ظلم بر سر سفره خویش نیاورد. در سال‌های بعد، ایشان به بیماری‌های سخت علاج متعددی دچار شد و متاسفانه در زادگاه خویش نیز در غربت و بی‌مهری خانواده خویش در تنهایی در جهاد با نفس و صبر روزها را سپری کرد. ایشان دو مرتبه به بیماری سخت درمان سرطان دچار شدند و وقتی که یکی از فرزندان ایشان برای ادامه تحصیل به آمریکا مهاجرت کرد و پس از اتمام تحصیل به ایران بازنگشت بار سختی‌های روزگار و مریضی بیش از پیش او را شکسته کرد. در این میان پسر کوچک بانو گل اندام در کنار مادر و پدر سعی در پر کردن خلاء مهاجرت برادر بزرگ‌تر خویش را داشت. در هر دوره از بیماری‌های سرطان، بانو گل اندام با معجزه و شفاعت اهل بیت ع سربلند بیرون آمدند. روح ایشان در این بلایا پالایش یافت و با صبر و توبه عجین گردید و نفس ایشان بسیار ذلیل و خوار گردید آن چنان که عشق و محبت به هستی سراسر وجود باند را پر کرده بود. پس از ازدواج فرزند کوچکش با آغوش باز تازه عروسش (سایه) را دختر خویش نامید و در تمام مدت محبت مادرانه‌ای را به او کرد تا آن جا که رابطه حقیقی مادر و دختری بین او و عروسش شکل گرفت. آن چنان این رابطه عمیق و واقعی بود که غریبه‌ها عروسش را دخترش می‌شناختند و فکر می‌کردند پسرش داماد او می‌باشد. البته ایشان به هیچ وجه بین فرزندان خود و دختر جدیدشان تبعیض قائل نمی‌شدند. در نهایت در پیش از دوره کرونا در بهمن سال ۱۳۹۲ ایشان که برای مدتی به اهواز سفر کرده بودند به دلیل شهادت حاج قاسم سلیمانی و به سرعت پس آن با شروع بلای کرونا و محدود شدن پرواز‌ها و قرنطینه اجباری مجبور به اقامت طولانی در اهواز شدند. این اقامت مدید و ناخواسته باعث ایجاد جدایی اجباری بین او و فرزندانش (علی و سایه) گردید که ساکن تهران بودند. و این فراق در نهایت باعث دق کردن ایشان از دوری عزیزانش گردید. متاسفانه علی و سایه نیز در طول اقامت اجباری مادر به دلیل دو مرتبه مبتلا شدن به کرونا و ممانعت محمود و آرمین از سفر آنان برای ملاقات مادر نتوانستند مادر را در این مدت زیارت کنند. عشق عمیق بانو گل اندام و محمود در سال آخر، تغییر عمیق روحیه بانو در معنویات و عشق به خدا و رضای حضرت حق در همه کارها و پرواز روحی ظاهری و باطنی ایشان در اقامه نماز حقیقی در تمام شئون زندگی و قرآن خوانی و دائم الذکری و دعای مستمر ایشان برای همه هستی نشانه‌های نزدیکی ایشان در قرب عند الله و رضای حضرت دوست بود که در سال آخر به اوج خود رسیده بودند. آن چیز که از ناگفته‌های زندگی بانو است بخشی از بیماری اسکیزوفرنی ایشان بود که از حمله بی امان شیاطین به ایشان جهت جلوگیری از حفظ صبر و پویش راه حق و تسلیم شدن در برابر مشکلات دلالت داشت. به مدد الله و کمک و عشق جوشان دخترش (عروسش) سایه و پسرش علی در تمام سالیان سال مریضی ایشان و در سال‌ آخر حیاتش، آرمین که به طور مجازی و با قران خوانی های از راه دور مادرش را همراهی می‌کرد بانو هاشم پور با سربلندی در درگاه حق تعالی به مقام توبه حقیقی و رضای خداوند نائل گردیدند و شهید درگاه حق گشتند. ایشان با مظلومیت تمام در سن 64 سالگی در حالی که دچار گیجی و میزان هوشیاری شده بودند بارها در بامداد ۳۰ بهمن سال ۱۳۹۳ بر زمین افتادند تا مانند مادرشان حضرت فاطمه زهرا (س) در مظلومیت تمام به شهادت برسند. بامداد روز ۳۰ بهمن محمود پیکر بی جان بانو را در اتاق مجاور خود و در حالی که تنها در بستر جان داده بود پیدا کرد و بالش ایشان و فرش خانه را غرق در خون یافتند. این همان مقامی بود که ایشان سال‌ها در آرزوی آن بودند و راضی به امر خدا گردیده بود حتی اگر بر شهادت ایشان باشد. در شب قبل از شهادت در تماس کوتاهی بین او سایه ایشان وصیت کوتاه خود را به ایشان به طور غیر مستقیم اعلام کردند و فردای آن روز در حالی که سایه و علی دلنگران مادر بودند خود را به هرمزگان رساندند و جای خالی مادر و بستر خونین او روبرو شدند. پس از شهادت ایشان کراماتی داشتند که تنها مخصوص شهدا می‌باشد و در قسمت خاطرات به آن پرداخته خواهد شد. برای شادی روح تمام شهدای هستی و بانو گل اندام هاشم‌پور صلواتی را به پیشگاه حضرت حق هدیه می‌کنیم. اللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَعَجِّل فَرَجَهُم.

خاطرات

.............................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................

کُتُب ، فیلم و مستندات

.............................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................

وصیت نامه

شما فرزندان امام حاضر حضرت مهدی (عج) را به یکدیگر می‌سپارم تا خادم امام عصر (عج) و حامی یکدیگر در این کربلای آخرالزمان و این جنگ عظیم با شیطان رجیم و لشکریانش باشید. The Quote of Martyr Gol Andam Hashempour: “I entrust you, the children of the present Imam, Hazrat Mahdi (AS) to each other, to be the servants of the Imam of the era (AS), Mahdi (PBUH), and support each other in this Apocalyptic Karbala and this great war with Satan and his armies.”

اهداف و سلوک

.............................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................